به نقل از «ایسنا»

شش درسی که بازار نفت در سال ۲۰۲۲ آموخت

تاریخ انتشار: ۴ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۶۹۲۰۰۵

سال ۲۰۲۲ سالی سرشار از نوسان شدید برای بازارهای نفت بود و نفت برنت این سال را در کانال قیمت ۸۰ دلار در هر بشکه آغاز کرد و در روزهای پایانی سال، پایین این کانال قرار دارد اما در مدت شش ماه در این فاصله، قیمت سه رقمی داشت.

بر اساس گزارش ایسنا، رویدادهای ژئوپلیتیکی، تولیدکنندگان و مصرف‌کنندگان را ناچار کرد تغییرات قابل توجهی در جریان تجارت نفت در سراسر جهان صورت دهند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به عنوان مثال نفت روسیه که معمولا به اروپا می رفت، به بازارهای جدیدی در آسیا تغییر جریان پیدا کرد. اروپا نیز ناچار شد منابع جدید برای تامین نفت پیدا کند که  زمان حمل طولانی‌تر و هزینه‌های بالاتری داشتند.

وب‌سایت اینوستینگ در گزارشی شش درسی که بازار نفت در سال ۲۰۲۲ آموخت را مورد بررسی قرار داد:

۱- تجدیدپذیرها نمی‌توانند جای سوخت‌های فسیلی را بگیرند

اروپا پس از اینکه تصمیم گرفت خرید گاز طبیعی و نفت خام روسیه را متوقف کند، با کمبود شدید برق روبرو شد. با ادامه این بحران، افراد بیشتری به این حقیقت واقف می‌شوند که نیروی خورشیدی و بادی نمی‌تواند منبع‌های قابل اتکا برای تولید برق باشد. سوالی که برای سال ۲۰۲۳ وجود دارد این است که آیا سیاستگذارانی که خواهان افزایش تولید انرژی تجدید پذیر هستند، به اشتباه برنامه‌های گذار انرژی خود اهمیتی می‌دهند یا به آن واقف شده و این خطاها را اصلاح می‌کنند تا تضمین کنند مصرف کنندگان به منابع مقرون به صرفه و قابل اتکاء برق و گرمایش، دسترسی خواهند داشت.

۲- عربستان سعودی به نجات بازار نخواهد آمد

با وجود فشار شدید آمریکا، عربستان سعودی حاضر نشد تولید نفت را برای پایین بردن قیمت‌ها، افزایش دهد. این درسی برای معامله‌گران است که می‌توان انتظار داشت عربستان سعودی، منافع خود و نه منافع آمریکا را پیگیری کند. پس از سال‌های زیادی که قیمت نفت پایین ماند، عربستان سعودی و شرکایش در گروه اوپک پلاس، از بالا نگه داشتن قیمتها سود برده اند. این تولیدکنندگان با محدود کردن تولید، حتی اگر برای سیاست گذاران و مصرف کنندگان آمریکایی نامطلوب باشند، به این کار مبادرت کردند.

۳- اوپک نمی‌تواند به کمک بازار بیاید

پایین ماندن قیمت‌های نفت برای سال‌های متمادی، به تولیدکنندگان اوپک پلاس ضربه زد و بسیاری از آنها، کاهش قابل توجه ظرفیت تولید را تجربه می‌کنند. اکثر تولیدکنندگان نمی‌توانند  طبق سهمیه اختصاص یافته، نفت تولید کنند و بنابراین سهمیه‌های تعیین شده برای اعضای این گروه، منعکس کننده میزان نفتی که اوپک پلاس می‌تواند به بازار عرضه کند، نیست. این به معنای آن است که به جز عراق، عربستان سعودی و امارات متحده عربی، تولید کنندگان اوپک پلاس قادر نیستند تولیدشان را برای پایین بردن قیمت‌ها، افزایش دهند. همچنین به معنای آن است که هنگامی که اوپک پلاس، سهمیه تولید را کاهش یا افزایش می‌دهد، تنها بخشی از حجم تصویب شده از بازار نفت حذف خواهد شد یا وارد بازار می‌شود.

۴- آمریکا تولیدکننده موازنه‌ساز نیست

تولیدکنندگان نفت آمریکا دیگر قادر نیستند رشد تولید را به هر قیمتی دنبال کنند. تولید این کشور اکنون در مقایسه با سال های ۲۰۱۶ و ۲۰۱۷، زمان بیشتری طول می کشد تا افزایش پیدا کند. صنعت نفت آمریکا هرگز یک تولیدکننده موازنه‌ساز در بازار نفت جهانی نبود زیرا صنعت نفت این کشور یکپارچه نیست و به شکل متحد عمل نمی‌کند اما در سال ۲۰۲۲، تولیدکنندگان نفت آمریکا واکنش کندی که قیمتهای بالای نفت داشتند. با وجود این که قیمت نفت در طول بهار و تابستان سه رقمی بود، تولید نفت آمریکا، تا اوت به ۱۱.۹۸ میلیون بشکه در روز نرسید. معامله‌گران از این پس، باید رشد تولید کندتر صنعت نفت شیل آمریکا را انتظار داشته باشند.

۵- تقاضای چین برای نفت حیاتی است

 تقاضای اقتصادهای سراسر جهان برای نفت به سطح پیش از پاندمی کووید-۱۹ بهبود یافت اما چین به سیاست‌ کووید صفر خود پایبند ماند. این امر مانع از آن شد که تقاضای جهانی در سال ۲۰۲۲ از میزان عرضه فراتر رود. با وجود این که چین اکنون سیاست مذکور را تسهیل کرده است، معامله‌گران نباید انتظار داشته باشند تقاضای چین برای نفت به یکباره به سطح پیش از پاندمی بازگردد. اقتصاد چین و تقاضای این کشور برای نفت توسط حزب کمونیسم چین کنترل می‌شود و الگوهای مشابهی که در نقاط دیگر وجود دارد را دنبال نمی‌کند.

۶- اقتصادهای در حال توسعه، نفت روسیه را می‌خواهند

اروپا و آمریکا تلاش کردند با تحریم‌ها و مکانیزم سقف قیمت، درآمد نفتی روسیه را محدود کنند. این سیاست‌ها، باعث تغییر جریان تجارت نفت در بازار جهانی شد اما مانع از دسترسی روسیه به بازارهای جدید نشد. نفت روسیه که سابق بر این به اروپا می‌رفت، اکنون به هند سرازیر شده که بازار کاملا جدیدی برای روسیه است. چین هم خرید نفت روسیه را افزایش داده است. اروپا اکنون نفت بیشتری از خاورمیانه خریداری می‌کند. حتی اگر اروپا و روسیه مسائل فی‌مابین را حل کرده و تجارت نفت خود را از سر بگیرند، نفت روسیه احتمالا همچنان به هند و بازارهای جدید دیگر خواهد رفت. معامله‌گران باید توجه داشته باشند که جریان تجارت نفت ،بسیار سریع‌تر از آنچه انتظار می‌رفت تغییر کرده و دوره اختلال در بازار نسبتا کوتاه بود.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: قيمت نفت اوپک پلاس افزایش تولید نفت آمریکا صادرات نفت روسیه اقتصادي ایلان ماسک توييتر طوفان زمستانی عربستان سعودی معامله گران سال ۲۰۲۲ نفت آمریکا تجارت نفت نفت روسیه بازار نفت اوپک پلاس برای نفت

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۶۹۲۰۰۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تخفیف نجومی ایران برای فروش نفت واقعی است؟

به گزارش خبرنگار مهر بعد از روی کار آمدن دولت سیزدهم تولید و به تبع آن صادرات نفت خام ایران افزایش یافت تا جایی که برخی از مسؤولان دولت قبل نیز به این موضوع تشکیک وارد کرده و اعلام کردند آماری که از فروش نفت ایران در دولت سیزدهم منتشر می‌شود واقعی نیست.

این مساله تاجایی مطرح شد که جواد اوجی وزیر نفت دولت سیزدهم به این صحبت‌ها واکنش نشان داد و اعلام کرد مساله افزایش فروش نفت ایران حتی مورد تأیید سناتورهای امریکایی است و هر روز تصمیمات جدید در این باره اتخاذ می‌شود تا بتوانند جلوی این افزایش صادرات نفت را بگیرند و در مسیر این افزایش صادرات سنگ اندازی کنند.

بعد از این صحبت‌ها و انتشار آمار و ارقام رسمی از میزان فروش نفت ایران در دولت سیزدهم توسط رسانه‌ها و مؤسسات بین المللی از جمله اوپک و مؤسسه بین المللی انرژی جریان رسانه‌های معاند فضای تخریب را به سمت تخفیف‌های نجومی برد و اعلام داشت ایران در ازای تخفیف‌های بالا موفق شده است تا صادرات نفت خود را افزایش دهد.

این مساله موجب شد تا گمانه زنی‌ها در مورد میزان تخفیف در فروش نفت ایران در ماه‌های گذشته بالا بگیرد و صحبت از ارقام نجومی چند ده دلاری در تخفیف نفت ایران به چین مطرح شود.

به عنوان مثال یکی از رسانه‌های داخلی به استناد یک توییت که معلوم نیست متعلق به کیست زمستان سال گذشته اعلام کرده است ایران به ازای هر بشکه نفت ۲۰ دلار تخفیف می‌دهد که این مساله موجب شد تا در رسانه‌ها یک جریان ایجاد کند.

بعد از آن رسانه‌ای دیگر بدون اشاره به رقم خاصی اعلام کرد مابه التفاوت در فروش نفت ایران و قیمت نفت ایران که در سبد اوپک اعلام شده است می‌توان متوجه شد که ایران تخفیف نجومی به مشتریان خود می‌دهد.

اخیراً نیز یکسری رسانه‌ها معاند نیز به استناد به میزان فروش نفت روسیه که از سوی اتحادیه اروپا اعلام شده است باید حد اکثر با قیمت ۶۰ دلار نفت اورال خود را بفروشد این برداشت را کرده اند که قطعاً میزان تخفیف نفت ایران نیز به اندازه روسیه و یا حتی بیشتر از روسیه است و قیمت فروش نفت ایران را چیزی حدود ۳۵ تا ۴۰ دلار معرفی کرده اند.

اما واقعاً ایران چه مقدار تخفیف بابت فروش نفت می‌دهد؟

در ابتدا باید یک مساله شفاف شود که آیا دادن تخفیف در فروش نفت امری طبیعی است یا غیر طبیعی؟ در همین رابطه محمود امراللهی یکی از کارشناسان انرژی در گفت وگو با خبرنگار مهر گفت: در مساله بازار یابی باید به این نکته توجه کرد که کشورهای تولیدکننده برای نگهداشت بازار باید اقداماتی را انجام دهند که یکی از این اقدامات تخفیف در فروش نفت است.

وی گفت: کشوری مانند عربستان نیز هر ازگاهی قیمت نفت خود را برای مشتریانش تغییر می‌دهد در برهه‌ای قیمت را بالا و در مقطعی قیمت‌ها را پایین می‌آورد. باید خاطرنشان کرد که نفت عربستان تحریم نیست و این کار را انجام می‌دهد.

این کارشناس انرژی ادامه داد: جالب است بدانید که دیگر کشورهای تولیدکننده نفت که عضو اوپک نیستند نیز چنین اقداماتی را انجام می‌دهند به عنوان مثال کانادا، آمریکا، روسیه قبل از تحریم، کشورهای تولیدکننده نفت حوزه آمریکای لاتین نیز به مشتریان خود تخفیف‌هایی می‌دهند بنابراین لوزم دادن تخفیف در فروش نفت امری کاملاً جا افتاده در بازار نفت است.

وی گفت: در شرایط تحریم این مساله جدی تر می‌شود زیرا وقتی تحریم اعمال می‌شود شما دو کار می‌توانید انجام دهید یا باید در چاه نفت خود را ببندید و تولید را کاهش دهید و یا اینکه با اعمال تخفیف‌های بیشتر مشتریان خود را حفظ کنید. لازم است بدانید اثر اول بر اقتصاد بسیار سنگین‌تر است زیرا اگر یک زمانی تحریم‌ها برداشته شود باید هزینه‌های گزافی کرد تا تولید را به حال قبل باز گرداند و در قدم بعدی باید مشتریان از دست رفته را حتی با نفت مجانی ترقیب کرد تا دوباره اقدام به خرید نفت از شما کنند. اما گام دیگر این است که نفت را بدون آنکه تولید کاهش یابد با تخفیف‌های معقولی به فروش رساند و این کار ضمن حفظ مشتریان موجب نمی‌شود تا تولید کاهش یابد.

این کارشناس انرژی ادامه داد: در دولت قبل بعد از اعمال تحریم‌های جدی در سال ۹۷ به یکباره توسط مسؤولان وقت وزارت نفت تصمیم گرفته شد تا تولید کاهش یابد و هر روز آمارهای متعددی از کاهش دکل‌های فعال در مناطق نفتخیز جنوب منتشر می‌شد. در چاه‌های نفت بسته شد حتی جالب است بدانید وقتی میزان تولید به زیر یک میلیون بشکه رسید مسؤولان وزارت نفت با تخفیف‌های بالا نتوانستند فروش نفت را افزایش دهند و اگر خاطرتان باشد صادرات نفت ایران حتی به زیر ۱۰۰ هزار بشکه رسید.

وی ادامه داد: با تغییر دولت در چاه‌های نفت باز شد و با هزینه‌هایی دوباره تولید در برخی از چاه‌ها از سر گرفته شد به همین دلیل شاهد افزایش تولید نفت هستیم. همچنین رایزنی‌های صورت گرفته توسط مسؤولان وزارت نفت و دیپلماسی انرژی موجب شده است تا صادرات نفت ایران رونده رو به جلویی داشته باشد. که افزایش صادرات نفت ایران غالباً به خاطر دیپلماسی انرژی است هرچند اعمال تخفیف‌ها را نیز نباید نادیده گرفت.

وی در پاسخ به این سوال که آیا مطلع اغست ایران چه مقدار تخفیف برای فروش نفت می‌دهد گفت: خبرگزاری رویترز به عنوان یک منبع و رفرنس در میزان فروش نفت ایران در ماه مارس سال جاری گزارشی با عنوان فقط کاهش قیمت نفت می‌تواند ولادیمیر پوتین را متوقف کند؛ نوشت که اکنون نفت اورال روسیه بشکه‌ای ۷۱ دلار صادر می‌شود که بالاتر سقف قیمت ۶۰ دلار است. حتماً می‌دانید نفت اورال روسیه بسیار شبیه به نفت ایران است. همچنین بررسی قیمت نفت صادراتی روسیه به هند نیز نشان می‌دهد که در همه ماه‌های بعد از دسامبر ۲۰۲۲ (به جز ژانویه ۲۰۲۳) این رقم بالاتر از سقف قیمتی ۶۰ دلار به ازای هر بشکه بوده و حتی در ماه اکتبر سال گذشته به بیش از ۸۴ دلار افزایش یافته است.

امر اللهی تصریح کرد: حالا که روسیه می‌تواند نفت خود را به مشتریان خود تا قیمت ۸۴ دلار نیز به فروش رساند آیا ایران نمی‌تواند نفت خود را تا ۸۱ دلار به فروش رساند؟

وی گفت: ایران هم اکنون عمده نفت خود را به پالایشگرهای شمال چین می‌فروشد که این پالایشگرها بخش خصوصی هستند و عملاً عمده خریداران نفت ایران همین پالایشگرها هستند آنها دنبال خرید نفت ارزان اند باید دید روسیه نفت خود را با چه قیمتی به مشتری دولتی خود در چین می‌فروشد که به استناد گمرک چین فروش نفت روسیه به این کشور با قیمت ۸۴ دلار است خب آیا طبیعی است که ایران بیاید و یکباره ۳۰ تا ۴۰ دلار تخفیف دهد و بازار روسیه را بهم زند؟ آیا آنوقت جنگ قیمتی بین ایران و روسیه صورت نخواهد گرفت؟

بنابراین نباید به عددسازی‌هایی که در رسانه‌های معاند صورت می گرد توجه کرد.

کد خبر 6094217 محمدحسین سیف اللهی مقدم